شناسنامه :
نام : تدریس کتاب بدایه الحکمه علامه طباطبایی
مدرس : استاد امینی نژاد
شماره : جلسه ی سوم
موضوع : اشتراک معنوی وجود
محدوده : مرحله اول - فصل دوم
شناسنامه :
نام : تدریس کتاب بدایه الحکمه علامه طباطبایی
مدرس : استاد امینی نژاد
شماره : جلسه ی سوم
موضوع : اشتراک معنوی وجود
محدوده : مرحله اول - فصل دوم
شناسنامه :
نام : تدریس کتاب بدایه الحکمه علامه طباطبایی
مدرس : استاد امینی نژاد
شماره : جلسه ی دوم
موضوع : ادامه پذیرفتن واقعیت موجود + بداهت مفهوم وجود
محدوده : صفحه ی ششم کتاب بدایه خط آخر تا صفحه ی دهم پایان فصل اول
شناسنامه :
نام : تدریس کتاب بدایه الحکمه علامه طباطبایی
مدرس : استاد امینی نژاد
شماره : جلسه ی اول
موضوع : پذیرفتن واقعیت موجود
محدوده : صفحه ی ششم کتاب بدایه تا سطر شانزدهم ( با احتساب عناوین )
بدایة الحکمه کتابی فلسفی، به زبان عربی، از تالیفات مرحوم علامه طباطبایی است. بدایة الحکمه کتاب مختصر و مفیدی است که یک دوره از حکمت الهی در آن گنجانده شده است و کتابی است کاملا استدلالی که در آن جز دلیل و برهان یافت نمی شود، نوشتاری است پیراسته از حشو و زوائد، متین و استوار، و به جرات می توان گفت که مقامش در حکمت متعالیه همسان منزلت اشارات بوعلی در حکمت مشاء است. عباراتش گرچه موجز است اما مغلق نیست، در عین اختصار جامع است و مهمترین عناوین و موضوعات و حکمت الهی را در بردارد. این کتاب در واقع چکیده فلسفه صدرائی موسوم به حکمت متعالیه است که با توجه به آخرین سیر تکاملی آن تنظیم شده است. علامه فقید کتاب بدایة الحکمه را به درخواست بعضی از نزدیکانش به منظور تدریس فلسفه در حوزه های علمیه نگارش کرده و هم اکنون به عنوان نخستین متن درسی فلسفه برای جویندگان حکمت الهی معروف می باشد و نسبت به سایر متون فلسفی از مزایای برخوردار است. علامه بدایة را در سال 1390 هـ ق در حالی که 67 سال از عمر شریفش می گذشت تالیف نمود.
این برنامه توسط استاد امینی نژاد فراهم گردیده و اکنون تقدیم شما می گردد
البته از نظر شخص بنده برنامه ی جالبی نیست . بهترین برنامه را استاد رمضانی در این صفحه ارائه دادند که توصیه می کنیم از این روش استفاده کنید . البته فقط با جهد و کوشش می شود این برنامه را دنبال کرد .
++ لازم به ذکر است که اگر منطق نمی دانید ، حداقل یک دوره منطق پایه ( و نه منطق کامل مثل منطق مظفر ) را بخوانید و بعد برنامه را آغاز کنید .
در هرحال یک نکته را نباید نادیده گرفت و آن اینکه بحثهاى حکمت نظرى و فنّ اعلى، بحثهایى دقیق و عمیق بوده، و ورود در این مباحث براى هرکس روا نمىباشد. براى کسانى که مایل به تحصیل فلسفه هستند شرایطى لازم است که عمدهترین آنها دو چیز است:
١-داشتن تفکر عقلانى و ذوق فلسفى: شکى نیست که انسانها از نظر ذوق و تفکر، متفاوت مىباشند، و همگان از ذوق و تفکر فلسفى برخوردار نیستند، بنابراین تنها کسانى مىتوانند در این مباحث کامیاب و موّفق باشند که از ذوق فلسفى و تفکر منطقى و عقلانى برخوردار باشند، در غیر این صورت براى آگاهى لازم در زمینۀ بحثهاى اعتقادى و معارف باید به کتب عقاید و کلام رجوع نمایند، زیرا شرکت این گونه افراد در دروس دقیق فلسفى نهتنها مفید نیست بلکه زیانآور نیز مىباشد.
٢-تسلط کافى بر مباحث منطق: طالبان فلسفه علاوه برداشتن ذوق فلسفى و تفکر عقلانى، لازم است تسلط کافى بر مباحث منطق داشته باشند، و به ویژه مباحث مربوط به قیاس (اعم از صورت و ماده) را به خوبى بدانند، اشکال اقترانى را از استثنائى بازشناسند، و بر شرائط انتاج آنها واقف باشند و شرایط قیاس برهانى، و اصناف مغالطههاى لفظى و معنوى را بشناسند. و در یک جمله: منطق ابزارى لازم و ضرورى براى محصلان فلسفه است.
بىجهت نیست که شیخ الرئیس در آخر اشارات توصیه أکید مىنماید که از عرضه نمودن این مباحث عمیق و دقیق بر کسانى که از فطانت و آزمودگى لازم فکرى برخوردار نیستند اجتناب شود. و صدر المتألهین ورود در این مباحث را بر اکثر افراد غیر مجاز دانسته و مىگوید: «اهلیّت ادراک آنها بسیار اندک است و به توفیق خاص الهى نیاز دارند». و در جاى دیگر مىگوید: «براى قبول حکمت و نور معرفت شرایط و اسبابى لازم است، مانند: شرح صدر، سلامت فطرت، جودت رأى، حدّت ذهن، سرعت فهم، ذوق کشفى. و علاوه بر امور یاد شده باید نور الهى در قلب او پرتو افکند و او را به طریق حکمت رهنمون گردد، و آن کسى که از امور یاد شده برخوردار نباشد نباید خود را در طلب حکمت به زحمت بیفکند، و کسى که داراى فهم و ادراک مناسب باشد، ولى ذوق و حدس کشفى نداشته و از نور الهى برخوردار نباشد، به حکمت کامل راه نخواهد یافت، هرچند از مقدمات و جوانب آن بهرههایى را بدست آورد» .
دکارت، فیلسوف شهیر فرانسوى گوید: «حقیقت این است که در دنیا استعداد تفکرات متافیزیک به اندازۀ استعداد تفکرات هندسى وجود ندارد»
امام خمینى (ره) نیز در اینباره توصیهاى دارند که حاصل آن را یادآور مىشویم: «هرعلمى را اهلى است، و مباحث الهیّات از عمیقترین مباحث است این مباحث به قدرى عمیق و دقیق است که شیخ الرئیس که در تیزى ذهن و حسن قریحه و استعداد بىنظیر است، اظهار عجز کرده و مىگوید: در فهم برخى از مسائل آن چهل بار مراجعه کردم، و از درک آن عاجز شدم تا اینکه با تضرع به درگاه ربوبى رمز آن بر من گشوده شد، و این در صورتى است که فقط اندکى از مباحث طبیعیات، ریاضیات و طب را نزد استاد فراگرفتم و اکثر آن را خود بدون تکلّف و مشقت بدست آوردم، ولى در عین حال اشکالات وى در مباحث الهیّات بسیار است، چنانچه با مراجعه به کتب وى روشن مىگردد. حال که وضع شیخ که از نوابغ دوران و أعجوبههاى روزگار بشمار مىرود چنین است، وضع انسانهاى متعارف، کاملا معلوم است، این نصیحیتى است که به برادران مؤمن خود مىکنم که در مباحث الهیات و در مراجعه به کتب اساطین فن مانند ارسطو، شتابزدگى را کنار بگذارند، و با انانیّت و نفسانیت داورى ننمایند، تا مبادا به صورت ناخودآگاه هلاک گردند