بسم الله الرحمن الرحیم


رب انعمت فزد

حمد فزون از حد و شکر برون از عد حضرت با عظمت الله را که نقش عالم و آدم بمحض جود و کرم ، از مکمن غیب عدم بقلم فیض اقدم ، بر لوح علم قدم رسم صورت بود انداخت ، و سپاس بی قیاس لایق بارگاه واجب الوجودی که نقوش صور علمی را به برکت نفس رحمانی روحانی حقایق اعیانی ساخت و در ورای استار غیب به اشعه ی انور بی عیب حیات وجود پرداخت ، وثنای بسزای بی منتها قادر قدرت نما را که آن اعیان را به قدرت کامله عیان گردانید و به حکمت شامله به حکم تنزل وجودی به مراتب شهودی آن را موصوف به صفت امکان گردانیدتا در صورت متعینات از مکامن غیب به مشاهد میادین شهود تاخت .


ای جلالت فرش عزت جاودان انداخته      عکس نورت تابشی در کن فکان انداخته

کیست جان از عکس انوار جمالت تابشی     چیست تن خاکی درو آب روان انداخته

یک نظر کرده خروش از عالمی برخاسته     یک سخن گفته غریوی در جهان انداخته