از جمله اعضای هفتگانه که حفاظت آن لازم است، دو دست انسان است که اکثریّت کارهای فعلی انسان بدان مرتبط میباشد . در وصف حضرت حق میگوییم: « یا باسط الیدین بالعطیه: ای خدایی که دو دستان تو برای عطا و فیض به خلق همیشه بسیط و باز است.»
چه آنکه قبض و بسط و عطا و منع از طریق این عضو تحقق پذیرفته و با دو دست انجام می گیرند.
در افعالی همانند وضو، تیمم ، نماز ، جهاد ، خمس ، زکات ، انفاق و اُکل و شُرب ، به دست گرفتن قرآن ، مساعدت و کمک به برادران دینی ، مانع شدن از ظلم ظالم به مظلوم و امثال اینها دستها دخالت تامّ دارند . از آن طرف میتوان از سیلی زدن به یتیم ، قبض اموال نامشروع ، دست زدن به نامحرم و نجاسات و امثال اینها را از جمله تخلّفات این عضو نام برد .
مراقبۀ دست و انگشتان و حفظ آنها از گناهان کار ساده ای نیست بلکه اهتمام همیشگی لازم دارد . قرآن کریم در مورد پا خیلی کم متذکّر شده ولی در مقابل ، استعمالات زیادی در مورد دست شده است . حتّی بعضی جاها خداوند از قدرت خود به دست تعبیر کرده و میفرماید: « یدالله فوق ایدیهم : دست خدا بالای همة دستهاست .» « بیدک الخیر : تمام خوبیها به دست توست .»
حضرت حق گناهان و سیئات را نیز به « دست » که مظهر قدرت بوده، نسبت داده و می فرماید:« ظهر الفساد فی البر و البحر بما کسبت ایدی الناس : فساد در خشکی و دریا به خاطر کارهایی که مردم با دستانشان انجام داده اند آشکار شده است.» و اشاره دارد که در قیامت دستهای انسان به کارهایی که کرده اند شهادت میدهند .« یوم تشهد علیهم السنتهم و ایدیهم و ارجلهم بما کانوا یعملون : در آن روز زبانها و دستها و پاهایشان بر ضدّ آنها به اعمالی که مرتکب میشدند ، گواهی میدهند.»
از آنچه ذکر شد ، میتوان به اهمیّت این عضو پی برد . پس در نتیجه از نظارت و رسیدگی و مراقبت از آن در امور فردی و اجتماعی نباید غافل شد . اگر این جهت مراعات شود ، آن دست ، دست خدایی شده و هر چه از او به ظهور رسد ، الهی ، ملکوتی و حقیقی میباشد و موجب خشنودی ربّ میگردد و اگر مراعات نشود و بسیاری از خطایای مذمومه و سیئات همانندِ قبض اموال ایتام و مظلومان ، امضا علیه مظلومان و صاحبان حقوق از او صادر شود ، جز آتش دوایی دیگر برای کوتاه کردن این دستها نیست . مگر این که حقوق مصادره شده به اهلش بازگردانده شود و آنها راضی گردند و شخص از خطاهای این عضو توبه کند .