انسان تا به مقام قطبیت عالم وجود نرسد ، حقیقت اضداد را درک نمی کند و کسی که به آن مقام نرسیده باشد ، ابدا نمی تواند امام دیگران باشد . لذا بنا بر عدالت خداوند ، یک امامی باید همواره موجود باشد وگرنه امکان هدایت برای انسان ها موجود نخواهد بود .
امام معصوم کسی است که عین مرکز دایره ی عالم است و مرکز تقابل همه ی موجودات و منبع فیض همه ی آنها . هیچ چیز در آن مقام همراه امام معصوم نیست و به دور از هر گونه شائبه ی کثرات و تقیدات می باشد . امام معصوم ، انسان کامل است و مظهر اتم همه ی صفات و اسماء خداوند تعالی .
و چون حضرت حجت (عج) را حضرت حق محجوب گرداند از خلایقش ، سالکان باید به اولیای رسیده به این مقام تمسک جویند و در طلب آنها باشند و هیچ کس دیگری جز مراد فانی در حق شده و باقی به بقای او گشته شایسته ی هدایت مردم نیست . چون فقط در آن مقام است که حقیقت عالم به نحو کامل و اتم و بدون هیچ اختلاطی بدست می آید و انسان به آن مقام نرسیده چگونه می تواند راهبری انسانی بکند به مقامی که هنوز خود نمی داند چیست . در حالی که وظیفه ی اصلی امام رساندن انسان ها به آن مقام است !