از جمله اعضای هفت­گانه که حفاظت آن لازم است، دو دست انسان است که اکثریّت کارهای فعلی انسان بدان مرتبط می­باشد . در وصف حضرت حق می­گوییم: « یا باسط الیدین بالعطیه: ای خدایی که دو دستان تو برای عطا و فیض به خلق همیشه بسیط و باز است.»

چه آن­که قبض و بسط و عطا و منع از طریق این عضو تحقق پذیرفته و با دو دست انجام می­ گیرند.

در افعالی همانند وضو، تیمم ، نماز ، جهاد ، خمس ، زکات ، انفاق و اُکل و شُرب ، به دست گرفتن قرآن ، مساعدت و کمک به برادران دینی ، مانع شدن از ظلم ظالم به مظلوم و امثال این­ها دست­ها دخالت تامّ دارند . از آن طرف   می­توان از سیلی زدن به یتیم ، قبض اموال نامشروع ، دست زدن به نامحرم و نجاسات و امثال اینها را از جمله تخلّفات این عضو نام برد .

مراقبۀ دست و انگشتان و حفظ آن­ها از گناهان کار ساده ­ای نیست بلکه اهتمام همیشگی لازم دارد . قرآن کریم در مورد پا خیلی کم متذکّر شده ولی در مقابل ، استعمالات زیادی در مورد دست شده است . حتّی بعضی جاها خداوند از قدرت خود به دست تعبیر کرده و می­فرماید: « یدالله فوق ایدیهم : دست خدا بالای همة دست­هاست .» « بیدک الخیر : تمام خوبی­ها به دست توست .»

حضرت حق گناهان و سیئات را نیز به « دست » که مظهر قدرت بوده، نسبت داده و می­ فرماید:« ظهر الفساد فی­ البر و البحر بما کسبت ایدی الناس : فساد در خشکی  و دریا  به خاطر کارهایی که  مردم با  دستانشان انجام داده ­اند آشکار شده است.» و اشاره دارد که در قیامت دست­های انسان به کارهایی که کرده ­اند شهادت می­دهند .« یوم تشهد علیهم السنتهم و ایدیهم و ارجلهم بما کانوا یعملون : در آن روز زبان­ها و دست­ها و پاهایشان بر ضدّ آن­ها به اعمالی که مرتکب می­شدند ، گواهی می­دهند.»

از آن­چه ذکر شد ، می­توان به اهمیّت این عضو پی برد . پس در نتیجه از نظارت و رسیدگی و مراقبت از آن در امور فردی و اجتماعی نباید غافل شد . اگر این جهت مراعات شود‌ ، آن دست ، دست خدایی شده و هر چه از او به ظهور رسد ، الهی ، ملکوتی و حقیقی می­باشد و موجب خشنودی ربّ  می­گردد و اگر مراعات نشود و بسیاری از خطایای مذمومه و سیئات همانندِ قبض اموال ایتام و مظلومان ، امضا علیه مظلومان و صاحبان حقوق از او صادر شود ، جز آتش دوایی دیگر برای کوتاه کردن این دست­ها نیست . مگر این که حقوق مصادره شده به اهلش بازگردانده شود و آن­ها راضی گردند و شخص از خطاهای این عضو توبه کند .